豐碩 發表於 2013-3-5 15:21:20

【漢語大詞典●嶽】

<P align=center>【漢語大詞典●嶽】<p><br>
①[yuèㄩㄝˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』五角切,入覺,疑。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.亦作“嶽”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>古代指名山“四嶽”或“五嶽”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·大雅·崧高』:“崧高維嶽,駿極於天。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>毛傳:“嶽,四嶽也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>東嶽岱,南嶽衡,西嶽華,北嶽恒。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『文選·張衡〈思玄賦〉』:“二女感於崇嶽兮,或冰折而不營。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>舊注:“嶽,五嶽也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁劉勰『文心雕龍·銘箴』:“至於始皇勒嶽,政暴而文澤,亦有疎通之美焉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>此指東嶽泰山。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.亦作“嶽”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>泛指高山。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·周頌·般』:“陟其高山,墮山喬嶽。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁江淹『雜體詩·顏特進』:“氣生川嶽陰,煙滅淮海見。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『喜雪獻裴尙書』詩:“聚庭看嶽聳,掃路見雲披。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.亦作“嶽”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>指四嶽。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>上古官名,主四方之祭,爲諸侯之長。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·堯典』:“嶽曰:‘否德,忝帝位。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>后泛稱一方諸侯或封疆大吏。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『文選·潘嶽〈爲賈謐作贈陸機〉詩』:“藩嶽作鎮,輔我京室。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>呂延濟注:“藩嶽,謂諸侯也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“嶽牧”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.亦作“嶽”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>用以尊稱妻方的父母一輩長者。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“嶽父”、“嶽家”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.亦作“嶽”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>即嶽山。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>古琴瑟部件。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋趙希鵠『洞天淸錄集·古琴辨』:“若太古琴,或以一段木爲之,幷無肩腰,惟加嶽,亦無焦尾。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●嶽】