豐碩 發表於 2013-3-3 15:24:59

【漢語大詞典●山】

<P align=center>【漢語大詞典●山】<p><br>
①[shānㄕㄢ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』所閒切,平山,生。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.地面上由土石構成的隆起部分。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·禹貢』:“禹敷土,隨山刊木。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『荀子·勸學』:“積土成山,風雨興焉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁劉勰『文心雕龍·神思』:“登山則情滿於山,觀海則意溢於海。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>毛澤東『沁園春·雪』詞:“山舞銀蛇,原馳蠟象。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.特指五嶽。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『國語·周語中』:“以供上帝山川百神之祀。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>韋昭注:“山川,五嶽河海也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『文選·顏延之〈三月三日曲水詩序〉』:“晷緯照應,山瀆効靈。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李善注:“山,五嶽也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>瀆,四瀆也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.形狀象山的東西。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如:冰山;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
鼇山。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.陵寢,墳墓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·地理志下』:“後世世徙吏二千石、高訾富人及豪傑幷兼之家於諸陵,蓋亦以彊幹弱支,非獨爲奉山園也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>顏師古注引如淳曰:“『黃圖』謂陵塚爲山。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>北魏酈道元『水經注·渭水三』:“又東逕長陵南,亦曰長山也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>秦名天子塚曰山,漢曰陵,故通曰山陵矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐李華『含元殿賦』:“靡迤秦山,陂陀漢陵。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.蠶簇。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>蠶上簇叫上山。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“上山”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.指山牆。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋陸遊『老學庵筆記』卷二:“民有比屋居者,忽作高屋,屋山覆蓋隣家。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>隣家訟之,謂他日且占地。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“山牆”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.指酒肆的樓上。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋灌圃耐得翁『都城紀勝·酒肆』:“酒閣名爲廳院,若樓上則又或名爲山,一山、二山、三山之類。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>牌額寫過山,非特有山,謂酒力高遠也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.山中。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>指隱居之處。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元關漢卿『魯齋郞』第三折:“則不如趁早歸山去。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“山人”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
.山野,村俗。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>多用作謙詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“山臣”、“山妻”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.形容聲音大。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“山響”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉有山濤。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見『晉書』本傳。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●山】