【漢語大詞典●帽】
<P align=center>【漢語大詞典●帽】<p><br>①[màoㄇㄠˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
[『廣韻』莫報切,去號,明。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
1.帽子。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>古代特指布帛制的圓形軟帽。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『玉台新詠·古樂府〈日出東南隅行〉』:“少年見羅敷,脫帽著帩頭。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『晉書·輿服志』:“帽名猶冠也,義取於蒙覆其首,其本纚也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>古者冠無幘,冠下有纚,以繒爲之。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>後世施幘於冠,因復裁纚爲帽,自乘輿宴居下至庶人無爵者皆服之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『資治通鑑·魏明帝靑龍三年』:“帝嘗著帽,被縹綾半袖。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>明李時珍『本草綱目·服器·頭巾』:“古以尺布裹頭爲巾。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>後世以紗羅布葛縫合。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>方者曰巾,圓者曰帽,加以漆製曰冠。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>如:呢帽;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
草帽。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.謂戴帽。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『通典·禮十七』:“上古衣毛帽皮,後代聖人見鳥獸冠角,乃作冠纓。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐陸龜蒙『南涇漁父』詩:“出戶手先笻,見人頭未帽。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
3.器物的頂罩。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>淸蒲松齡『聊齋志異·口技』:“無何,折紙戢戢然,拔筆擲帽丁丁然。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>如:筆帽;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
螺絲帽。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]