豐碩 發表於 2013-3-3 13:43:37

【漢語大詞典●常倫】

<P align=center>【漢語大詞典●常倫】<p><br>
1.倫常。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·宋微子世家』:“於乎!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 維天陰定下民,相和其居,我不知其常倫所序。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.常序;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
常類。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉左思『魏都賦』:“繆默語之常倫,牽膠言而踰侈。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁江淹『雜體詩·嵇中散』:“遠想出宏域,高步超常倫。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明宋濂『新注楞伽經後序』:“唯柏庭法師善月依天台教旨,著爲通義,夐然絶出常倫。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>程善之『贈陳子松藤』詩:“良宵剪燭各爾汝,已見遭際殊常倫。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.一定的規律。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐孟云卿『傷時』詩之一:“大方載群物,生死有常倫。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●常倫】