【漢語大詞典●席不暇暖】
<P align=center>【漢語大詞典●席不暇暖】<p><br>亦作“席不暇煖”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
謂席子未及坐暖即離去。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>形容忙於奔走,無時間久留。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>語出『淮南子·修務訓』:“孔子無黔突,墨子無煖席。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>晉葛洪『抱朴子·辨問』:“突無凝煙,席不暇煖,其事則鞅掌罔極,窮年無已。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐李白『上安州李長史書』:“白孤劍誰託,悲歌自憐;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
迫於悽惶,席不暇煖。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『水滸傳』第一○五回:“却得宋江等平定河北班師,復奉詔征討淮西。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>眞是席不暇暖,馬不停蹄。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]