豐碩 發表於 2013-3-2 22:58:13

【漢語大詞典●希顔】

<P align=center>【漢語大詞典●希顔】<p><br>
1.仰慕顏淵。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>希,仰望;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
顏,顏淵。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『晉書·虞溥傳』:“夫學者不患才不及,而患志不立。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>故曰:希驥之馬,亦驥之乘;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
希顔之徒,亦顔之倫也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>按,希,漢揚雄『法言·學行』作“睎”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.顏淵爲孔子最賢能的弟子。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>后以“希顔”泛指仰慕賢者。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『隋書·隱逸傳·崔頤』:“本無意於希顔,豈有心於慕藺。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋朱熹『教思堂作示諸同志』詩:“詠歸同與點,坐忘庶希顔。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.窺察他人顏色。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『北齊書·陳元康傳』:“元康便辟善事人,希顔候意,多有進舉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●希顔】