【漢語大詞典●園官】
<P align=center>【漢語大詞典●園官】<p><br>即園吏。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐杜甫『園官送菜』詩序:“園官送菜把,本數日闕。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>朱鶴齡注:“園官,管園之吏。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>宋陸遊『梅花絕句』:“只怪朝來歌吹鬧,園官已報五分開。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>淸黃景仁『午窗偶成』詩:“只餘僮僕勸加餐,那望園官進食單。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>參見“園吏”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]