豐碩 發表於 2013-3-2 10:06:24

【漢語大詞典●四衢】

<P align=center>【漢語大詞典●四衢】<p><br>
1.四通八達的大路。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·李固傳』:“冀乃封廣、戒而露固屍於四衢。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.指四出的通路。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『宋書·符瑞志上』:“帝懼,欲出奔,而月明,邀候急,四衢斷絶,不得去。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.通達四方。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁沈約『八關齋』詩:“四衢道難闢,八正扉猶掩。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋趙令畤『侯鯖錄』卷四:“四衢,四達之謂也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>郭璞曰:‘交道四出也’。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.交錯歧出貌。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『山海經·中山經』:“其上有桑焉,大五十尺,其枝四衢,其葉大尺餘。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>郭璞注:“言枝交互四出。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>


頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●四衢】