【漢語大詞典●四佞】
<P align=center>【漢語大詞典●四佞】<p><br>即四凶。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『楚辭·王褒<九懷·株昭>』:“四佞放兮後得禹。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>王逸注:“驩、共、苗、鮌竄四荒也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『漢書·五行志上』:“故堯舜舉群賢而命之朝,遠四佞而放諸壄。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>顏師古注:“四佞,即四凶也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>參見“四凶”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]