【漢語大詞典●嘌】
<P align=center>【漢語大詞典●嘌】<p><br>①[piāoㄆㄧㄠ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
[『廣韻』撫招切,平宵,滂。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
1.疾速。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『詩·檜風·匪風』:“匪風飄兮,匪車嘌兮。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>毛傳:“嘌嘌,無節度也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>孔穎達疏:“由疾,故無節。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.念唱;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
說。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>金董解元『西廂記諸宮調』卷一:“正念佛作偈,把美令兒胡嘌。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>淩景埏校注:“胡嘌,胡念亂唱。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>明湯顯祖『牡丹亭·寫眞』:“這本色人兒妙……教他有人問著休胡嘌。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
3.謂柔美曲折的民間唱法。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>淸愈正燮『癸巳存稿·嘌解』:“嘌,語聲疾也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>又爲雜唱不合古者。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>參見“嘌唱”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
嘌②[piàoㄆㄧㄠˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
見“嘌呤”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]