【漢語大詞典●喪紀】
<P align=center>【漢語大詞典●喪紀】<p><br>喪事。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『周禮·天官·大府』:“山澤之賦,以待喪紀。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『禮記·文王世子』:“喪紀以服之輕重爲序,不奪人親也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>鄭玄注:“紀,猶事也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『左傳·僖公二十七年』:“夏,齊孝公卒。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>有齊怨,不廢喪紀,禮也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>宋葉適『財計上』:“貨之滯於民用者,以其賈買之,其賒者祭祀喪紀皆有數,而以國服爲之息。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>淸陳夢雷『抒哀賦』:“喪紀其一周兮,徒囚首而懷故鄕。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]