豐碩 發表於 2013-2-20 19:45:08

【漢語大詞典●哨】

<P align=center>【漢語大詞典●哨】<p><br>
①[shàoㄕㄠˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『集韻』所教切,去效,生。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.細長。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『周禮·考工記·梓人』“大胷燿後”漢鄭玄注:“燿讀爲哨,頎小也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.巡邏;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
偵察。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『元史·李楨傳』:“憲宗命楨率師巡哨襄樊。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『明史·石彪傳』:“與參將張鵬等哨磨兒山。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『英烈傳』第十三回:“探子哨知信息,報與趙普勝。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.古代軍事術語。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>泛稱戰陣的兩翼或軍隊的一支、一隊。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『宋史·宋琪傳』:“左右哨各十指揮,是二十將。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『水滸傳』第九一回:“宋江傳令李俊等領水兵六百,分爲兩哨。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『西遊記』第四九回:“隨後有百十個小妖,一個個輪槍舞劍,擺開兩哨。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸魏源『聖武記』卷九:“惠齡奏官兵分三哨,殲襄賊三千於趙家岡。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.古代軍隊編制單位。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明永樂時分步騎軍爲中軍、左右掖、左右哨,合爲五軍。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸咸豊后立勇營,其制以百人爲哨,三哨爲一旗,五哨爲一營。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.崗哨。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明徐弘祖『徐霞客遊記·滇遊日記五』:“有哨當澗東坡上,是爲龍馬哨,有哨無人。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>柳靑『銅牆鐵壁』第十九章:“滿渠里隔幾十步就是一個哨。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.謂設崗哨看守。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>郭澄淸『大刀記』第十一章:“牢房的門窗這么堅固,慢說還有人哨著,就是沒人哨也甭想跑出人去。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.圍場;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
獵區。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『淸續文獻通考·王禮十二』:“今歲値有閏月,哨內已降霜雪。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸魏源『聖武記』卷十:“初,上行獮至伊瑪圖,將進哨,忽山潦驟發,遂旋蹕。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“哨鹿”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
.用竹、木、陶土、金屬或塑料等制成的能吹響的器物。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『宋史·外國傳一·夏國上』:“懌爲先鋒,見道傍置數銀泥合,封襲謹密,中有動躍聲,疑莫敢發,福至發之,乃懸哨家鴿百餘,自合中起,盤飛軍上。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸富察敦崇『燕京歲時記·花兒市』:“凡放鴿之時,必以竹哨綴於尾上,謂之壺盧,又謂之哨子。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“哨子”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
.唐宋時曲調名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋沈括『夢溪筆談·樂律一』:“所謂『大遍』者,有序、引、歌……嗺、哨、催、攧、袞、破、行、中腔、踏歌之類,凡數十解,每解有數疊者。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>按,后詞曲牌有『哨遍』,本此。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.撮口或用哨子吹出響聲。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『水滸傳』第四一回:“大哨一聲,衆多好漢都扛了箱籠家財,却奔城上來。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“呼哨”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.吹;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
噴。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『西遊記』第十一回:“陰風颯颯,是神兵口內哨來煙;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
黑霧漫漫,是鬼祟暗中噴出氣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
12.叫;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
鳥叫。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元王實甫『西廂記』第一本第四折:“行者又嚎,沙彌又哨,您須不奪人之好。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元馬致遠『哨遍·張玉嵒草書』套曲:“喜天陰喚錦鳩,愛花香哨畫眉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>老舍『茶館』第二幕:“還是黃鳥吧?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 哨的怎樣?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
13.流氓、騙子。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元孟漢卿『魔合羅』第二折:“他如今致命圖財,我正是自養著家生哨。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元秦簡夫『東堂老』第一折:“你拋撇了這醜婦家中寳,挑剔著美女家生哨。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
14.逗弄;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
哄弄。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『醒世姻緣傳』第五八回:“我不合你‘打虎’,你哨起我來了!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
15.同“潲”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>雨點因風而斜落。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元馬致遠『賞花時·孤館雨留人』套曲:“客舍駸駸過幾朝,雨哨紗窗魂欲消。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明馮惟敏『集賢賓·秋思』套曲:“風兒寒奈何,雁兒叫怎麽,雨絲兒哨的牕兒破,冷呵呵。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸洪昇『長生殿·雨夢』:“冷風掠雨戰長宵,聽點點都向那梧桐哨也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
16.抽打。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元無名氏『黃鶴樓』第二折:“小廝兒他手拏著鞭桿子他嘶嘶颼颼的哨。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
17.通“悄”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>憂傷。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『隸釋·巴郡太守張納碑』:“哨然湣悼,民亦勞止。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>洪適釋:“以哨爲悄。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸姚鼐『戊午九月十四日出云棲寺作』詩:“睠焉顧其室,哨然發中悼。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
哨②[xiāoㄒㄧㄠ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
瑣碎。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸翟灝『通俗編·聲音』:“『留靑日劄』:‘哨,音消。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“哨哨”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
哨③[xiàoㄒㄧㄠˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
同“嘯”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
『宋代三次農民起義史料汇編·續資治通鑑長編拾補·徽宗』:“臘以妖術誘之,數日之間,哨衆至數萬人。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“哨聚”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
哨④[sāoㄙㄠ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『集韻』蘇遭切,平豪,心。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
口作聲以嗾使狗。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『方言』第七:“秦晉之西鄙,自冀隴而西,使犬曰哨。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『醒世姻緣傳』第二一回:“把俺那老斫頭的挑唆轉了,叫他像哨狗的一般望著狂咬。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
哨⑤[qiàoㄑㄧㄠˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』七肖切,去笑,淸。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』相邀切,平宵,心。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
不正。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“哨壺”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●哨】