【漢語大詞典●哢】
<P align=center>【漢語大詞典●哢】<p><br>①[lònɡㄌㄨㄥˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
[『廣韻』盧貢切,去送,來。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
1.鳥鳴。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>晉陶潛『癸卯歲始春懷古田舍』詩之一:“鳥哢歡新節,泠風送餘善。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐王維『聽宮鶯』詩:“忽驚啼暫斷,移處哢還長。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>宋王安石『示元度』詩:“更待春日長,黃鸝哢淸晝。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>淸蒲松齡『聊齋志異·丐仙』:“異鳥成群,亂哢淸咮,彷彿暮春時。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.指樂聲。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>淸姚鼐『往與長沙郭昆甫遊』詩:“居然雅樂發遺音,豈肯繁絃奏新哢?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]