豐碩 發表於 2013-2-20 18:48:24

【漢語大詞典●咨】

<P align=center>【漢語大詞典●咨】<p><br>
①[zīㄗ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』即夷切,平脂,精。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“諮”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“訾”的被通假字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.征詢;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
商議。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·堯典』:“咨十有二牧。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔傳:“咨,亦謀也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝宋劉義慶『世說新語·政事』:“賈充初定律令,與羊祜共咨太傅鄭沖。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『新唐書·韋武傳』:“執事者時時咨武。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>太平天國何震川『建天京於金陵論』:“迄今建都既成,天下大定。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>天王降詔,咨於群臣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.舊時用於同級官署的一種公文。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>后亦指移送公文。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『資治通鑑·後晉高祖天福元年』:“咨於契丹主。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>胡三省注:“謀事爲咨。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>今北人以咨爲重,自行臺、行省移文書於內臺、內省,率謂之咨。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸陳夢雷『絕交書』:“時家嚴以撫軍在泉,遣使具呈請咨到京,而年兄竟留其呈詞,不令投致。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『二十年目睹之怪現狀』第八三回:“中丞却是除了咨移公事外,仍舊執他的弟子禮。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“咨文”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.歎詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>多表贊賞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·堯典』:“帝曰:‘咨!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 汝羲曁和。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔傳:“咨,嗟。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『論語·堯曰』:“堯曰:‘咨,爾舜!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 天之曆敷在爾躬。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>允執其中。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>朱熹集注:“咨,嗟歎聲。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“咨爾”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>亦爲贊歎,贊賞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉郭璞『江賦』:“咨五才之幷用,實水德之靈長。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『新唐書·張獻恭傳』:“德宗欲徙盧杞爲饒州刺史,給事中袁高上還詔書,苦爭……上遂不徙杞,世咨其不橈。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋孔平仲『孔氏談苑·張安道使魯』:“戎主在廷下打毬……<安道>知其爲戎主也,不敢顯言,但再三咨其藝之精爾。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.歎息;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
哀歎。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『易·萃』:“上六,齎咨涕洟,無咎。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王弼注:“齎咨,嗟歎之辭也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>三國魏嵇康『幽憤詩』:“咨予不淑,嬰累多虞。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『新唐書·酷吏傳·王旭』:“崇道及三子皆死……天下咨其寃。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸賈開宗『歸村舍』詩:“鹿門妻子慰,何用起愁咨。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.此,這。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『爾雅·釋詁下』:“茲、斯、咨、呰、已,此也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>邢昺疏:“咨與茲同。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『隸釋·魏修孔子廟碑』:“咨可謂命世大聖,億載之師表者已。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.齜,露出牙齒。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『西遊記』第四回:“尖嘴咨牙弼馬溫,心高要做齊天聖。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“咨牙露嘴”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●咨】