豐碩 發表於 2013-2-20 14:58:50

【漢語大詞典●咄】

<P align=center>【漢語大詞典●咄】<p><br>
①[duōㄉㄨㄛ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』當沒切,入沒,端。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』丁括切,入末,端。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“嚉”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.呵叱。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『管子·形勢解』:“烏集之交,初雖相驩,後必相咄。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋洪邁『夷堅乙志·莫小孺人』:“高猶以爲妄,厲聲咄之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.指呵叱聲。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·滑稽列傳褚少孫論』:“郭舍人疾言駡之曰:‘咄!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 老女子!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 何不疾行!’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『水滸傳』第三八回:“戴宗喝道:‘咄!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 你這廝敢如此犯上。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>冰心『斯人獨憔悴』:“化卿咄的一聲道:‘胡說!’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.歎詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>表示嗟歎。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·李陵傳』:“立政曰:‘咄!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 少卿良苦!’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉道恒『釋駁論』:“主人憮然有聞,慨爾長嘆:‘咄,異哉!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 子之所陳,何其陋也!’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『釋言』:“咄!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 市有虎而曾參殺人,讒者之效也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.古時尊者呼左右之詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋宋祁『宋景文公筆記·釋俗』:“汾晉之間,尊者呼左右曰‘咄’,左右必曰‘喏’。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●咄】