豐碩 發表於 2013-2-20 12:09:15

【漢語大詞典●和雅】

<P align=center>【漢語大詞典●和雅】<p><br>
1.溫和文雅。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『宋書·殷琰傳』:“琰性和雅靜素,寡嗜欲。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『舊唐書·文苑傳中·賀知章』:“賀知章,器識夷淡,襟懷和雅,神淸志逸。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸袁枚『隨園詩話』卷十:“先生(指鄒泰和)戊戌翰林,和雅謙謹。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>郭沫若『卷耳集·<召南·野有死麕>』:“你規矩些,你和雅些,不要拉我的手巾呀!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.謂樂曲的聲調和諧雅正。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>北齊盧思道『遼陽山寺願文』:“洞穴條風,生和雅之曲;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
圓珠積水,流淸妙之音。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『資治通鑑·隋文帝開皇九年』:“及奏『黃鍾』之調,帝曰:‘滔滔和雅,甚與我心會。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.指詩詞的風格和平雅正。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸陳廷焯『白雨齋詞話』卷三:“丁飛濤亦工爲艷詞,較周冰持爲和雅。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>采疇『<謝亦囂詩集>序』:“亦囂性情閒雅……故其爲詩,沖淡和雅。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●和雅】