豐碩 發表於 2013-2-19 20:11:58

【漢語大詞典●吹雲】

<P align=center>【漢語大詞典●吹雲】<p><br>
1.吹起云氣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢焦贛『易林·復之恒』:“雨師駕駟,風伯吹雲;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
秦楚爭強,施不得行。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>三國魏曹植『吹云贊』:“天地變化,是生神物,吹雲吐潤,浮氣蓊鬱。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐劉禹錫『邊風行』:“襲月寒暈起,吹雲陰陣成。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.鼓之別名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐馮贄『南部煙花記·樂器名』:“鼓,一名吹雲。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.國畫中畫云技法之一。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐張彦遠『曆代名畫記·論畫體工用拓寫』:“古人畫雲,未爲臻妙,若能沾溼綃素,點綴輕粉,縱口吹之,謂之吹雲。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●吹雲】