豐碩 發表於 2013-2-19 20:11:10

【漢語大詞典●吹散】

<P align=center>【漢語大詞典●吹散】<p><br>
1.吹之使散開。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉王嘉『拾遺記·晉時事』:“石虎於太極殿前起樓,高四十丈……時亢旱,舂雜寶異香爲屑,使數百人於樓上吹散之,名曰‘芳塵’。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋蘇軾『六月七日』詩:“電眸虎齒霹靂舌,爲余吹散千峰雲。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>茅盾『鍛煉』十二:“東北風吹散了滿天的浮云。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.猶拆散。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『二刻拍案驚奇』卷二十:“你自私受軟口湯,到來吹散我們,我們自有說話處。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『上海小刀會起義史料汇編·憶昭樓洪楊奏稿·眞如鎮典鋪來信一』:“<城內窮民>刻下恐破城之後玉石不分,爲賊盡力把守,未能速滅。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>倘得吹散此輩,然後攻城爲容易。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.謂消弭事端。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『快心編一集』第一回:“我不是與郝家有甚親故替他吹散,實是爲你計算。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●吹散】