【漢語大詞典●吹毛】
<P align=center>【漢語大詞典●吹毛】<p><br>1.比喩事情易爲,不費大力氣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『韓非子·內儲說下』:“去仲尼猶吹毛耳。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐司空圖『成均諷』:“龜山遠蔽,迷津則原類吹毛;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
『魚藻』陳規,式宴則唯思在鎬。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.形容刀劍鋒利,吹毛可斷。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐李頎『崔五六圖屛風各賦一物得烏孫佩刀』詩:“烏孫腰間佩兩刀,刃可吹毛錦爲帶。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐杜甫『喜聞官軍已臨賊境二十韻』:“鋒先衣染血,騎突劍吹毛。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>仇兆鼇注:“舊注:‘『吳越春秋』:“干將之劍,能決吹毛遊塵。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>’考本書無此語。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>宋司馬光『留別東郡諸僚友』詩:“豈徒豊獄吹毛利,兼有秦臺照膽明。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>元王實甫『麗春堂』第二折:“這劍比那太阿無光,鏌鎁無神,臣闕無威。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>你可休將他小覷的輕微不貴,端的個有吹毛風力。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
3.見“吹毛求疵”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]