豐碩 發表於 2013-2-19 19:01:28

【漢語大詞典●含】

<P align=center>【漢語大詞典●含】<p><br>
①[hánㄏㄢˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』胡男切,平覃,匣。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.置物於口中,既不咽下,也不吐出。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『韓非子·備內』:“醫善吮人之傷,含人之血。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『兒女英雄傳』第三一回:“取出一件東西,便含在口裏。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>丁玲『水』四:“先是一些吃著奶的,在含著了癟的奶頭,枯了母親的胸懷死去了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.容納。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『易·坤』:“含萬物而化光。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『淮南子·本經訓』:“夫至大,天地弗能含也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
至微,神明弗能領也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐杜甫『絕句』之三:“窗含西嶺千秋雪,門泊東吳萬里船。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>巴金『家』二九:“聲音婉轉而淒哀,里面似乎含著無處傾訴的哀愁。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.指包括。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『女職工勞動保護規定』:“懷孕七個月以上(含七個月)的女職工,一般不得安排其從事夜班勞動。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.忍受;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
寬容。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『三國志·魏志·程昱傳』:“大臣恥與分勢,含忍而不言。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“含垢”、“含宥”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.懷而不露;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
隱藏在內。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·胠篋』:“彼人含其明,則天下不鑠矣;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
人含其聰,則天下不累矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『戲題牡丹』詩:“淩晨倂作新妝面,對客偏含不語情。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.顯現;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
帶著。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁劉勰『文心雕龍·詮賦』:“延壽靈光,含飛動之勢。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『自袁州還京寄隨州周員外』詩:“面猶含瘴色,眼已見華風。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>峻靑『黎明的河邊·東去列車』:“鏡子里出現的是一副年靑的含著幸福的微笑的臉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
含②[hànㄏㄢˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』胡紺切,去勘,匣。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
同“唅”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>同“琀”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.古代放在死者口中的珠、玉、米、貝等物。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『春秋·文公五年』:“王使榮叔歸含且賵。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>杜預注:“珠玉曰含。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>含,口實。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陸德明釋文:“含,本亦作琀。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>戶暗反。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『說文』作琀,云:送終口中玉瑁。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·袁京傳』:“朝廷以逢嘗爲三老,特優禮之,賜以珠畫特詔祕器,飯含珠玉二十六品。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『新唐書·李大亮傳』:“將斂,家無珠玉爲含,惟貯米五斛,布三十端。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.指把琀放入死者口中。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·襄公十九年』:“二月甲寅,<荀偃>卒,而視,不可含。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●含】