【漢語大詞典●告教】
<P align=center>【漢語大詞典●告教】<p><br>1.告喩教誨。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『書·立政』:“乃敢告教厥后。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>夏曾佑『小說原理』:“無所爲而爲之事,則本之於天性,不待告教而爲者也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.敬辭。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>指書信。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐柳宗元『亡姉崔氏夫人墓志蓋石文』:“先公自鄂如京師,其時事會世難,告教罕至。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>夫人憂勞踰月,默泣不食,又懼貽太夫人之憂慮,紿以疾告,書至而愈,人乃知之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]