豐碩 發表於 2013-2-19 18:06:38

【漢語大詞典●呐】

<P align=center>【漢語大詞典●呐】<p><br>
①[nèㄋㄜˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『集韻』奴骨切,入沒,泥。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“吶”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>同“訥”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
言語遲鈍。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『韓非子·八經』:“呐者言之疑,辯者言之信。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·儒林傳·瑕丘江公』:“江公呐於口,上使與仲舒議,不如仲舒。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『北齊書·幼主紀』:“言語澁呐,無志度,不喜見朝士。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>柳靑『銅牆鐵壁』第七章:“石得富幷不因區長的質問咀呐。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
呐②[nàㄋㄚˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“吶”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.呐喊,大叫。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『水滸傳』第三回:“且說史進就中堂又放起火來,大開了莊門,呐聲喊,殺將出來。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明徐弘祖『徐霞客遊記·滇遊日記九』:“先夜,有虎從山下囓參戎馬,參戎命軍士搜山覓虎,四峰瞭視者呐聲相應。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.歎詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>表示提醒注意。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>吉學沛『田野里的追逐』:“呐,我們可以開始了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>柳杞『好年勝景』:“呐!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 多可惜的十二匹戰馬呵!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
呐③[ne˙ㄋㄜ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
亦作“吶”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
語氣助詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>周立波『暴風驟雨』第二部六:“‘你算一算,他的家當夠不夠還咱們的賬?’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>‘不用算,差老鼻子呐。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『人民文學』1980年第1期:“如果首長一句話不講……那我們才受不了呐。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●呐】