豐碩 發表於 2013-2-19 17:59:07

【漢語大詞典●呀然】

<P align=center>【漢語大詞典●呀然】<p><br>
1.張口貌;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
張開貌。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐孫樵『書田將軍邊事』:“吾嘗伺其來,朔風正嚴,緩步坦途,日次一舍,固已呀然汗矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋王禹偁『歸云洞』詩:“碧洞何耽耽,呀然倚山根,朝雲出如嘔,暮雲歸如吞。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明宋濂『<淸嘯後稿>序』:“穹亭邃館必壓以呀然之獸,钜人元夫必冠以峨然之弁。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸曹寅『江村雜詠·因是庵』:“呀然六窗開,獨設八關淨。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.深廣貌。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『燕喜亭記』:“出者突然成邱,陷者呀然成谷。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明高攀龍『三時記』:“山下立石楚楚,或呀然而爲谷,或隱然而爲洞。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.開口笑貌。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐柳宗元『東海若』:“東海若呀然笑曰。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>集注引童宗說曰:“呀然,笑貌。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐羅隱『後雪賦』:“鄒生閱相如之詞,呀然解頤曰:‘善則善矣,猶有所遺。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●呀然】