【漢語大詞典●合節】
<P align=center>【漢語大詞典●合節】<p><br>1.合於節奏、節拍。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『楚辭·九歌·東君』:“翾飛兮翠曾,展詩兮會舞,應律兮合節,靈之來兮蔽日。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『隋書·音樂志上』:“大合樂者,是使六律與五聲克諧,八音與萬舞合節耳。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>淸周亮工『書影』卷三:“而當其情與境合,自然合節,亦未始非樂府也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.合拍。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>比喩思想行爲相一致。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『墨子·節葬』:“上稽之堯、舜、禹、湯、文、武之道,而政逆之;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
下稽之桀、紂、幽、厲之事,猶合節也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]