豐碩 發表於 2013-2-19 12:04:54

【漢語大詞典●合昏】

<P align=center>【漢語大詞典●合昏】<p><br>
1.植物名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>即合歡樹。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁陸倕『新刻漏銘』:“合昏暮卷,蓂莢晨生。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐杜甫『佳人』詩:“合昏尙知時,鴛鴦不獨宿。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“合歡”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.猶黃昏。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>金董解元『西廂記諸宮調』卷三:“侵晨等到合昏箇,不曾湯箇水米。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.猶合婚。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>結婚。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋洪邁『夷堅甲志·張夫人』:“張爲大司成,鄧洵仁右丞欲嫁以女,張力辭。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄧公方有寵,取中旨令合昏。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●合昏】