豐碩 發表於 2013-2-19 11:24:01

【漢語大詞典●向上】

<P align=center>【漢語大詞典●向上】<p><br>
1.謂犯上。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉干寶『搜神記』卷六:“劉向以爲馬不當生角,猶吳不當舉兵向上也,吳將反之變云。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.朝著高處,往上。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋晁說之『晁氏客語』:“張乖崖戲語云:‘功業向上攀,官職直下覷。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明胡應麟『詩藪·六朝』:“第此中得趣頭白,祇在六朝窠臼中,無復向上生活。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.以上。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>表示數量超過某個基數,或程度超過某一標准。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉葛洪『神仙傳·王遠』:“告言,此不能令君度世,止能存君本壽,自出百歲向上。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐白居易『池上閑吟』之一:“幸逢堯舜無爲日,得作羲皇向上人。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋胡仔『苕溪漁隱叢話前集·晏元獻』:“以詩弔之云:‘蘇哥風味逼天眞,恐是文君向上人。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.上進。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『朱子全書』卷五:“孔子教人,只從中間起,使人便作工夫去,久則自能知向上底道理。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明李贄『與曾繼泉書』:“如公壯年,正好生子,正好做人,正好向上。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如:好好學習,天天向上。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.猶前邊,上邊。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>指前文或前言所及。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元鄭光祖『王粲登樓』第一折:“今日早朝下來,已與曹子建學士說知向上之事。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.向上攀。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>謂夠不上;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
不足。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元關漢卿『拜月亭』第二折:“阿的是五夜其高,六日向上。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元高文秀『遇上皇』第一折:“做夫妻四年向上,五十次告官房。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●向上】