豐碩 發表於 2013-2-19 11:23:36

【漢語大詞典●向】

<P align=center>【漢語大詞典●向】<p><br>
①[xiànɡㄒㄧㄤˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』許亮切,去漾,曉。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
“鄕”的被通假字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.朝北的窗。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·豳風·七月』:“十月蟋蟀入我牀下,穹窒熏鼠,塞向墐戶。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>毛傳:“向,北出牖也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸夏炘『學禮管釋·釋窗牖向』:“牖與向不同,南出者謂之牖,北出者謂之向。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.泛指窗戶。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>北魏賈思勰『齊民要術·種紫草』:“入五月,內著屋中,閉戶塞向,密泥,勿使風入漏氣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.面對;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
朝著。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·秋水』:“<河伯>望洋向若而歎曰:‘野語有之曰:聞道百以爲莫己若者,我之謂也。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉左思『蜀都賦』:“亦有甲第,當衢向術。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『南山』詩:“或背若相惡,或向若相佑。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>朱自淸『笑的曆史·靜』:“我們盡默默地向著,都不曾想什么。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.去;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
前往。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·文苑傳上·杜篤』:“師之攸向,無不靡披。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『宋書·柳元景傳』:“魯爽向虎牢,復使元景率安都等北出關城……會爽退,復還。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『郾城晩飲奉贈』詩:“幕中無事惟須飲,即是連鑣向闕時。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸蔣士銓『一片石·訪墓』:“每到插秧時候,即向梳粧樓上,憑欄聽歌。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.面臨;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
將近。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·段熲傳』:“餘寇殘燼,將向殄滅。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉陶潛『飲酒』詩之三:“道喪向千載,人人惜其情。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『舊唐書·顏眞卿傳』:“吾今年向八十,官至太師。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>茅盾『虹』四:“十月向盡的時候,梅女士已經回復健康。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.仰慕;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
歸向。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『韓非子·外儲說左下』:“今西伯昌,人臣也,修義而人向之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋沈作喆『寓簡』卷二:“朝者君子所會,市者小人所集,義欲向君子而背小人也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.指迎合。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢袁康『越絕書·請糴內傳』:“吳王曰:嚭止,子無乃向寡人之欲乎,此非忠臣之道。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『新唐書·北狄傳·契丹』:“祿山方幸,表討契丹以向帝意。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.愛;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
偏愛;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
偏袒。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐劉禹錫『秋中暑退贈樂天』詩:“人情皆向菊,風意欲摧蘭。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋陸遊『朝中措』詞之二:“總是向人深處,當時枉道無情。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『西遊記』第三八回:“行者道:‘八戒生得夯,你有些兒偏向他。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐僧道:‘我怎麽向他?’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>老舍『四世同堂』六五:“噢!</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 你也向著她?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 你個吃里爬外的小妖精!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
9.方向;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
方位。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『孫子·九地』:“故爲兵之事,在於順詳敵之意,幷敵一向,千里殺將。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>賈林注:“能以利誘敵人,使一向趨之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>三國魏鍾會『檄蜀文』:“今邊境乂淸,方內無事,蓄力待時,倂兵一向。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『兒女英雄傳』第三四回:“公子一覺睡醒,一睜眼見屋裏漆黑,又轉了向兒了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陳毅『過旭角』詩:“紅日指路不迷向,彩帶金橋堅且強。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.從前;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
原先。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『穀梁傳·成公二年』:“今之屈,向之驕也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋王安石『上杜學士言開河書』:“向之渠川,稍稍淺塞。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『初刻拍案驚奇』卷十四:“向我關在獄中,不得報仇。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸紀昀『閱微草堂筆記·灤陽消夏錄三』:“向在何處?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 今將何往?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.指舊。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『文明小史』第三二回:“那些半向不新的學生,如果請他來是來的,要他出修繕費是不來的,這事恐怕要散場哩!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
12.剛才。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·庚桑楚』:“向吾見若眉睫之間,吾因以得汝矣,今汝又言而信之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>北魏崔鴻『十六國春秋·後趙·石勒』:“會有群鹿旁過,軍人競逐之,勒乃獲免。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>俄而見一老父謂勒曰:‘向群鹿者,我也。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐白行簡『李娃傳』:“及歸,豎間馳往,訪於同黨曰:‘向歌者誰?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 若斯之妙歟!’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸周亮工『書影』卷二:“鬻者曰:向幾誤;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
主者,非言五金不可。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
13.向來;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
一向。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『三國演義』第十四回:“臣向蒙國恩,刻思圖報。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『兒女英雄傳』第二回:“大人向不收禮,這樣的費心費事,教安太爺留著送人罷!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>魯迅『且介亭雜文·連環圖畫瑣談』:“西洋人的看畫,是觀者作爲站在一定之處的,但中國的觀者,却向不站在定點上。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
14.大約,大約有。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐杜甫『蠶谷行』:“天下郡國向萬城,無有一城無甲兵。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
15.連詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>假設;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
如果。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·伍子胥列傳』:“向令伍子胥從奢俱死,何異螻蟻!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『太平廣記』卷二五二引唐高彦休『唐闕史·俳優人』:“『論語』云:‘沽之哉,沽之哉,我待價者也。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>向非婦人,待嫁奚爲?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>金王若虛『諸史辨惑』:“一段之文而錯雜如是。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>向無注釋,讀者孰知其爲一人邪?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明葉盛『水東日記·翰林文字潤筆』:“向非吾弟貿易以資我,我何以至今日耶?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
16.介詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>表示動作的方向。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·段熲傳』:“餘虜走向落川,復相屯結。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐白居易『孔戡』詩:“拂衣向西來,其道直如絃。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『紅樓夢』第五三回:“命將口袋向宗祠大爐內焚了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>周而復『上海的早晨』第四部三:“她手里撥弄著佛珠,嘴里咕嚕咕嚕地念著:‘南無佛,南無法,南無僧……’一步步向樓上走去。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
17.介詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>表示動作的起點。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>猶從,由。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『西遊記』第七一回:“日期滿足才開鼎,我向當中跳出來。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
18.介詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>表示動作的地點。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>猶在。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐崔曙『登水門樓見亡友題黃河詩因以感興』詩:“人隨川上逝,書向壁中留。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋陸遊『風云晝晦夜遂大雪』詩:“已矣可奈何?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 凍死向孤村。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『西遊記』第五三回:“這鉢盂飯是孫大聖向好處化來的。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
19.介詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>對;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
與。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>表示動作的對象。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝宋劉義慶『世說新語·雅量』:“後有人向庾道此。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐元稹『感夢』詩:“填填滿心氣,不得說向人。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋蘇軾『台頭寺雨中送李邦直赴史館』詩:“憑君說向髯將軍,衰病相逢應不識。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
20.介詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>以。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>與“前”、“後”等組合,表示時間、方位、數量的界限。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐白居易『琵琶行』:“淒淒不似向前聲,滿座重聞皆掩泣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐皮日休『奉酬魯望惜春見寄』詩:“以前雖被愁將去,向後須教醉領來。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋朱熹『次秀野韻』之一:“未酬管樂平生志,且作羲皇向上人。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“向外”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
21.介詞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>表示動作的時間。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>猶至。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐陳玄佑『離魂記』:“向今五年,恩慈間阻,覆載之下,胡顔獨存也?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>五代馮延巳『憶江南』詞:“別離若向百花時,東風彈淚有誰知?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元無名氏『看錢奴』第一折:“爲甚麽桃花向三月奮發,菊花向九秋開罷?</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG> 也則爲這天公不放一時花。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
22.“嚮”的簡化字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
向②[xiànɡㄒㄧㄤˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』式亮切,去漾,書。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.古國名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>姜姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>在今山東莒縣西南,春秋初爲莒所幷。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·隱公二年』:“莒子娶於向,向姜不安莒而歸。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>夏,莒人入向,以姜氏還。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>春秋宋國有向戌。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見『左傳·襄公八年』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●向】