豐碩 發表於 2013-2-19 09:50:29

【漢語大詞典●同室】

<P align=center>【漢語大詞典●同室】<p><br>
1.同居一舍;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
同居一室。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『儀禮·喪服』:“傳曰:‘何以緦也?’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>‘以爲相與同室,則生緦之親焉。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>賈公彦疏:“言同室者,直是舍同,未必安坐。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢徐幹『中論·治學』:“述千載之上,若共一時;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
論殊俗之類,若與同室;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
度幽明之故,若見其情。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>錢鍾書『圍城』六:“說著,孫小姐來了,說住在女生宿舍里,跟女生指導范小姐同室。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.謂一家,一戶人家。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>亦指一家人。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『孟子·離婁下』:“今有同室之人鬭者,救之,雖被髮纓冠而救之,可也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明陳汝元『金蓮記·生離』:“堪憐同室人相鬭,扁舟浪起魂相搆。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸沈復『浮生六記·坎坷記愁』:“諺云:‘處家人情,非錢不行。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>先起小人之議,漸招同室之譏。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“同室操戈”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.謂夫婦同居。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉楊方『合歡』詩之二:“生有同室好,死成倂棺民。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐白居易『贈內』詩:“生爲同室親,死爲同穴塵。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明何景明『結腸賦』:“雖中道殂先逝兮,穀焉既以同室。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.稱有室之人再娶的妻。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸梁章钜『稱謂錄·妻』:“閩俗,家已有室而再娶妻,謂之同室。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●同室】