豐碩 發表於 2013-2-19 08:55:57

【漢語大詞典●呂】

<P align=center>【漢語大詞典●呂】<p><br>
①[lǚㄌㄩˇ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』力舉切,上語,來。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
“呂”的新字形。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>亦作“郘”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.“膂”的古字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>脊骨。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『急就篇』卷三:“尻髖脊膂腰背呂。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>顏師古注:“呂,脊骨也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『國語·周語下』“氏曰有呂”三國吳韋昭注:“呂之爲言膂也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.我國古代音樂十二律中的陰律,有六種,總稱六呂。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『淮南子·時則訓』:“孟夏之月……其音徵,律中仲呂。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·律曆志上』:“律有十二,陽六爲律,陰六爲呂……呂以旅陽宣氣,一曰林鐘,二曰南呂,三曰應鐘,四曰大呂,五曰夾鐘,六曰中呂。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁劉勰『文心雕龍·聲律』:“吐納律呂,脣吻而已。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『憶昨行和張十一』:“憶昨夾鐘之呂初吹灰,上公禮罷元侯迴。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.長。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『方言』第六:“矤、呂、長也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>東齊曰矤,宋魯曰呂。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.見“呂钜”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.以口相接。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸翟灝『通俗編·婦女』:“『元池說林』:‘狐之相接也,必先呂。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>呂者,以口相接。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>按,此傳奇中猥褻廋語,乃亦有本。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.古國名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>周代姜姓之國。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宣王時改爲甫。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>后爲楚所滅。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>在今河南南陽縣西。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『國語·鄭語』:“當成周者,南有荊蠻、申、呂、應、鄧、陳、蔡、隨、唐。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.通“旅”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>客舍。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>睡虎地秦墓竹簡『爲吏之道』:“自今以來,叚門逆呂,贅壻後父,勿令爲戶,勿鼠田宇。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●呂】