豐碩 發表於 2013-2-18 22:04:45

【漢語大詞典●吐花】

<P align=center>【漢語大詞典●吐花】<p><br>
亦作“吐華”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.開花。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢徐幹『中論·考偽』:“夫名之繫於實也,猶物之繫於時也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>物者,春也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
吐華,夏也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
布葉,秋也;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
凋零,冬也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉葛洪『抱朴子·交際』:“得之則排冰吐華,失之則當春彫悴。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐李白『古風』之二五:“所以桃李樹,吐花竟不言。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.放射光華。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢崔駰『刀劍銘』:“龍淵太阿,干將莫邪,帶以自禦,燁燁吐花。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●吐花】