豐碩 發表於 2013-2-18 21:30:04

【漢語大詞典●召】

<P align=center>【漢語大詞典●召】<p><br>
①[zhàoㄓㄠˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』直照切,去笑,澄。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.召喚;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
召見。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·小雅·出車』:“召彼僕夫,謂之載矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『史記·司馬穰苴列傳』:“景公召穰苴,與語兵事,大說之,以爲將軍。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『寄盧仝』詩:“立召賊曹呼伍伯,盡取鼠輩屍諸市。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>冰心『我的故鄕』:“不久,海軍名宿薩鼎銘(鎮冰)將軍,就來了一封電報,把我父親召出去了。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.招引;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
導致。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>召、招通用。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·襄公二十三年』:“禍福無門,唯人所召。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐陸龜蒙『秋日遣懷十六韻寄道侶』:“故疾因秋召,塵容畏日黔。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『西遊補』第一回:“多用心反召妖魔。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>魯迅『漢文學史綱要』第七篇:“鼂錯則適遭景帝,稍能改革,於是大獲寵幸,得行其言,卒召變亂,斬於東市。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.邀請。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『呂氏春秋·分職』:“今召客者,酒酣歌舞,鼓瑟吹竽。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高誘注:“召,請也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝宋謝惠連『雪賦』:“乃置旨酒,命賓友,召鄒生,延枚叟。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『歐陽生哀辭』:“鄕縣小民有能誦書作文辭者,袞親與之爲客主之禮,觀遊宴饗,必召與之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孫犁『關於編輯和投稿』:“不輕易召作者到編輯部,有事寫信商量。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.征召。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>特指君召臣。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『晉書·孝友傳·李密』:“密以祖母年高,無人奉養,遂不應命……乃停召。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『警世通言·拗相公飲恨半山堂』:“神宗天子勵精圖治,聞王安石之賢,特召爲翰林學士。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“召拜”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.通“詔”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>告訴。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·小雅·正月』:“召彼故老,訊之占夢。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高亨注:“召當讀爲詔,告也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳··襄公二十年』:“衛甯惠子疾,召悼子曰。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊伯峻注:“召借爲詔,告也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.蒙古語的譯音。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>寺廟。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“召廟”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
召②[shàoㄕㄠˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』寔照切,去笑,禪。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.古邑名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>周初召公奭的采邑。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>在今陝西岐山縣西南。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>周東遷后,別受采邑,在今山西垣曲縣東。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·召南·甘棠序』:“甘棠,美召伯也”漢鄭玄箋:“召伯,姬姓,名奭,食采於召。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.姓。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢代有召平。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見『史記·蕭相國世家』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●召】