【漢語大詞典●司勳】
<P align=center>【漢語大詞典●司勳】<p><br>1.官名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『周禮』夏官之屬,主管功賞之事。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>北周因周制置司勳,掌六勳之事。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>隋置司勳侍郞,屬吏部。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐宋改爲郞中,明淸稱稽勳司,淸末廢。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>參閱『唐六典』卷二、『淸通典·職官二』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.指杜牧。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>牧嘗爲司勳員外郞,故稱。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>寧調元『柬蛻庵三什』詩之三:“多謝司勳能薄倖,幾回惆悵欲歸時。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]