【漢語大詞典●司過】
<P align=center>【漢語大詞典●司過】<p><br>1.掌糾察群臣過失的官吏。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『晏子春秋·問上十』:“是以民神俱怨,而山川收祿,司過薦罪,而祝宗祈福,意者逆乎!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>張純一校注:“司過,官名,內史也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『史記·趙世家』:“武靈王少,未能聽政,博聞師三人,左右司過三人。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『漢書·陳勝傳』:“以朱防爲中正,胡武爲司過,主司群臣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.糾正過失。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『呂氏春秋·自知』:“湯有司過之士。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>高誘注:“司,主也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>主,正也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>正其過闕也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『舊唐書·儒學傳下·邢文偉』:“太子既冠成人,免於保傅之嚴,則有司過之史,徹膳之宰。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>史之義,不得不司過。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]