豐碩 發表於 2013-2-18 11:21:44

【漢語大詞典●少息】

<P align=center>【漢語大詞典●少息】<p><br>
1.稍事休息;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
稍稍休息。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『祭女挐女文』:“撼頓險阻,不得少息。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>許地山『鬼贊』:“我因疲極,才坐在一個祭壇上少息。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.暫停;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
稍稍平息。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢馬融『長笛賦』:“衆音猥積,以送厥終,然後少息暫怠。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『宋史·張齊賢傳』:“及繼遷爲潘羅支射殺,邊患謂可少息。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元施惠『幽閨記·文武同盟』:“告少息雷霆怒嗔。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明沈德符『野獲編補遺·戶部·江南白糧』:“庶幾弊政少除,民怨少息。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●少息】