豐碩 發表於 2013-2-18 10:25:40

【漢語大詞典●小儒】

<P align=center>【漢語大詞典●小儒】<p><br>
1.指勉力矯性而有得的儒者。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『荀子·儒效』:“志忍私然後能公,行忍情性然後能脩,知而好問然後能才,公、脩而才,可謂小儒矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊倞注:“皆矯其不及,故爲小儒也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.淺陋的儒者。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·夏侯勝傳』:“建所謂章句小儒,破碎大道。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋潘興嗣『師道』詩:“師道久不振,小儒咸自私。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸黃宗羲『原君』:“而小儒規規焉以君臣之義無所逃於天地之間,至桀紂之暴,猶以爲湯武不當誅之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.舊時文人謙稱自己。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋陸遊『淒淒行』:“小儒雖微陋,一飯亦憂國。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●小儒】