【漢語大詞典●小聚】
<P align=center>【漢語大詞典●小聚】<p><br>1.小村落。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>宋陸遊『埭西小聚』詩:“小聚數家秋靄裏,平波千頃夕陽西。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>淸錢謙益『阻風滿家灣』詩:“柳市三家成小聚,桃源數里得虛名。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.短暫而隨便地聚會。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>宋張炎『慶淸朝』詞:“閑扶短策,隣家小聚淸歡。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
3.小量積聚。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>淸魏源『支隴承氣論序』:“氣大聚則建都立邑,生人以託命焉;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
氣小聚則卜兆歸藏,死人以復命焉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]