豐碩 發表於 2013-2-16 16:33:36

【漢語大詞典●小令】

<P align=center>【漢語大詞典●小令】<p><br>
1.指晉王瑉。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝宋劉義慶『世說新語·政事』:“王東亭與張冠軍善。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王既作吳郡,人問小令曰:‘東亭作郡,風政何似?’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>劉孝標注引『續晉陽秋』曰:“王獻之爲中書令,王瑉代之。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>時人曰大小王令。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『晉書·王瑉傳』:“王瑉字季琰,少有才藝,善行書……代王獻之爲長兼中書令。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>二人素齊名,世謂獻之爲大令,瑉爲小令。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>后人亦用以借譽較年幼之善草書者。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐皎然『陳家童子·草書歌』:“王家小令草最狂,爲予揮灑驚騰勢。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.詞體名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐時文人於酒宴上即席填詞,當作酒令,后遂稱詞之較短小者爲小令。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐白居易『就花枝』詩:“醉翻衫袖拋小令,笑擲骰盤呼大采。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋晏幾道『鷓鴣天』詞:“小令尊前見玉簫,銀燈一曲太妖嬈。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.但詞之稱令者幷非皆爲小令。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>如“百字令”等。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋顧從敬『草堂詩餘』謂以五十八字以內者爲小令,今仍沿用,然無據。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸朱彛尊『<詞綜>發凡』:“宋人編集歌詞,長者曰慢,短者曰令,初無中調、長調之目,自顧從敬編『草堂詞』,以臆見分之,後遂相沿,殊屬草率。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.淸徐釚『詞苑叢談·體制』亦謂不能以字數分小令、中調、長調。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“小詞”、“小調”、“小曲”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.散曲之一種。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元人也稱“葉兒”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>體制短小,多以一支曲子爲獨立單位,以別於套數大曲。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>但也有例外,如“帶過曲”、“重頭”等即爲小令特殊形式。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元芝庵『唱論』:“成文章曰樂府。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>有尾聲名套數。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>時行小令喚葉兒。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.民間小曲。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>猶言小調。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元周德淸『中原音韻』:“樂府、小令兩途,樂府語可入小令,小令語不可入樂府。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明王驥德『曲律·論小令』:“渠(指周德淸)所謂小令,蓋市井所唱小曲也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸何琇『樵香小記·鄭風』:“其間男女狎邪之詩,亦如近代之雜曲小令,多懸擬想像,摹寫艷情,不必實有其事。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“小曲”、“小調”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●小令】