豐碩 發表於 2013-2-16 15:56:35

【漢語大詞典●弋】

<P align=center>【漢語大詞典●弋】<p><br>
①[yìㄧˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』與職切,入職,以。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.木樁。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『爾雅·釋宮』:“鷄棲於弋爲榤,鑿垣而棲爲塒。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢揚雄『長楊賦』:“椓嶻嶭而爲弋,紆南山以爲罝。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『玉篇·弋部』:“弋,橛也,所以掛物也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>今作杙。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.帶絲繩的箭。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『楚辭·九章·惜誦』:“矰弋機而在上兮,罻羅張而在下。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『淮南子·脩務訓』:“夫鴈順風以愛氣力,銜蘆而翔,以備矰弋。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋陸遊『東齋夜興』詩:“忽憶江湖泊夜船,號鳴避弋鬧群鴻。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.用帶絲繩的箭來射。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『詩·鄭風·女曰雞鳴』:“將翺將翔,弋鳧與鴈。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄箋:“弋,繳射也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢司馬相如『子虛賦』:“微矰出,纖繳施,弋白鵠,連鴐鵝。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐李紳『翡翠塢』詩:“彈射莫及弋不得,日暮虞人空嘆息。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.指狩獵。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『呂氏春秋·處方』:“韓昭釐侯出弋,靷偏緩。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高誘注:“弋,獵也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『晉書·謝安傳』:“出則漁弋山水,入則出詠屬文。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.取。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>取代。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·多士』:“非我小國敢弋殷命。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>孔傳:“弋,取也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.取。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>俘獲;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
捕獲。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸曾國藩『廣東嘉應州知州劉君事狀』:“賊所負恃,以羅浮山爲窟耳。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>若裹糧入山,窮力四捕,陳曾可弋也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.禽鳥。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『晏子春秋·雜下二六』:“晏子相景公,食脫粟之食,炙三弋、五卵、苔菜耳矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>吳則虞集釋引孫星衍云:“言炙食三禽。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『大戴禮記·夏小正』:“十有二月鳴弋。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>弋也者,禽也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王聘珍解詁:“弋,謂鷙鳥也,鷹隼之屬。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐陸龜蒙『江墅言懷』詩:“汀洲藏晩弋,籬落露寒春。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.通“黓”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>黑色。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『漢書·文帝紀贊』:“身衣弋綈。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>參見“弋綈”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●弋】