【漢語大詞典●奪嫡】
<P align=center>【漢語大詞典●奪嫡】<p><br>亦作“奪適”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
封建社會君位世襲,以庶子嗣位而廢其嫡子者,謂之“奪嫡”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『漢書·梅福傳』:“諸侯奪宗,聖庶奪適。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>顏師古注:“適讀曰嫡。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『晉書·王導傳』:“初,帝愛琅玡王裒,將有奪嫡之議。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『宋史·英宗紀贊』:“彼隋晉王廣、唐魏王泰窺覦神器,矯揉奪嫡,遂啟禍原。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]