豐碩 發表於 2013-2-16 14:26:08

【漢語大詞典●奪】

<P align=center>【漢語大詞典●奪】<p><br>
①[duóㄉㄨㄛˊ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『廣韻』徒活切,入末,定。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
“敓”的今字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>“奪”的繁體字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.強取。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『易·繫辭上』:“小人而乘君子之器,盜思奪之矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐杜甫『揚旗』詩:“公來練猛士,欲奪天邊城。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊沫『靑春之歌』第一部第六章:“道靜猛地奪過余敬唐手里的信。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.壓倒;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
勝過。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢班婕妤『怨歌行』:“常恐秋節至,涼風奪炎熱。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『新竹』詩:“高標陵秋嚴,貞色奪春媚。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.裁定;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
決定取舍。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢王充『論衡·超定奇』:“書疏文義,奪於肝心,非徒博覽者所能造,習熟者所能爲也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋歐陽修『論陳留橋事乞黜御史王礪劄子』:“陛下欲盡至公,特差臺官定奪。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明周祈『名義考·仰駁稟奪』:“今行移家以行下爲仰……詳定爲奪。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸洪昇『長生殿·埋玉』:“衆軍不必鼓噪,暫且安營。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>待我奏過聖上,自有定奪。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸黃六鴻『福惠全書·蒞任·稟帖贅說』:“伏乞老大人再爲從長酌奪。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.競先取得,爭取到。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『荀子·王制』:“王奪之人,霸奪之與,彊奪之地。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>楊倞注:“人謂賢人,與謂與國也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>彊國之術,則奪人地也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝宋劉義慶『世說新語·賢媛』:“明主可以理奪,難以情求。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『人民日報』1975.5.17:“大旱一年,照樣奪高產。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.削除;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
剝奪。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『論語·憲問』:“奪伯氏騈邑三百。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·桓公五年』:“王奪鄭伯政,鄭伯不朝。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>杜預注:“奪,不使知王政。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『唐正議大夫孔公墓志銘』:“<公>改給事中,言京兆尹阿縱罪人,詔奪京兆尹三月之俸。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋歐陽修『文正范公神道碑銘』:“坐擅復書,奪一官,知耀州。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『淸平山堂話本·老馮唐直諫漢文帝』:“魏尙,國之柱石,陛下信聽讒佞之言,罷其官爵,奪其軍權,下獄問罪。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
6.喪失;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
失去。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『素問·通評虛實論』:“邪氣盛則實,精氣奪則虛。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王冰注:“奪,謂精氣減少如奪去也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝宋謝惠連『雪賦』:“皓鶴奪鮮,白鷼失素。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋王安石『上五事劄子』:“農時不奪而民力鈞矣。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『明史·太祖紀一』:“斬首二千餘級,焚溺死者無算,友諒氣奪。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
7.用強力使之動搖、改變。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>亦謂由於強力而動搖、改變。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『論語·泰伯』:“臨大節而不可奪也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·戴良傳』:“論者不能奪之。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉李密『陳情事表』:“行年四歲,舅奪母志。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸蒲松齡『聊齋志異·喬女』:“母悅,自詣女所,固要之,女志終不奪。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
8.猶亂。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·仲尼燕居』:“給奪慈仁。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“奪,猶亂也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢東方朔『非有先生論』:“上不變天性,下不奪人倫。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>冰心『〈寄小讀者〉自序』:“我那時神悚目奪,瞿然驚悅。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
9.遺漏;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
脫落。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·黨錮傳·李膺』:“本謂膺賢,遣子師之,豈可以漏奪名籍,苟安而已!”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝梁江淹『張黃門協苦雨』詩:“燮燮涼葉奪,戾戾颸風舉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
10.耀。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>指光線或光采特盛,使人眼花。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉崔豹『古今注·草木』:“荊葵似木槿而光色奪目。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明宋濂『元故奉訓大夫楊君墓志銘』:“如睹商敦周彛,雲靁成文,而寒光橫溢,奪人目睛。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『紅樓夢』第二三回:“賈政一舉目見寶玉站在眼前,神采飄逸,秀色奪人。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
11.“奪情”的省稱。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>古代官員遭父母喪,朝廷命其不離職守制,或喪服未滿而召之出仕叫“奪情”,亦簡稱“奪”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『新唐書·狄光嗣傳』:“母喪,奪爲太府少卿,固讓。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
12.抄刊古書時的文字脫漏。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸兪樾『古書疑義舉例·因誤奪而誤補例』:“凡有奪字則當校補。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
13.即鵽。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>舊題周師曠『禽經』:“奪曰鵽。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鵽如鸇而小者,其脰上下,亦取鳥雀如攘奪也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
奪②[duìㄉㄨㄟˋ]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
[『集韻』徒外切,去夳,定。]</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
“奪”的繁體字。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
狹路。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『禮記·檀弓下』:“齊莊公擊莒於奪,杞梁死焉。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>鄭玄注:“隧、奪聲相近,或爲兌。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陳澔集說:“隧,狹路也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>一說,地名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>見『集韻·去夳』。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●奪】