豐碩 發表於 2013-2-16 14:00:34

【漢語大詞典●爽籟】

<P align=center>【漢語大詞典●爽籟】<p><br>
1.參差不齊的簫管聲。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>一說淸風激物之聲。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『文選·殷仲文<南州桓公九井作>詩』:“爽籟警幽律,哀壑叩虛牝。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>李善注:“『爾雅』曰:‘爽,差也。’</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>簫管非一,故言爽焉……夫簫管參差,宮商異律,故有長短高下,萬殊之聲。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>劉良注:“爽,淸也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>籟,風激物之聲也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐王勃『滕王閣序』:“爽籟發而淸風生,纖歌凝而白雲遏。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.指簫管一類的樂器。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明楊愼『涪江泛舟』詩:“爽籟金懸奏,遙峰翠積氛。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.指淸風。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>宋蘇舜欽『依韻和伯鎮中秋見月九日遇雨之作』:“最憐小雨灑疎竹,爽籟颯颯吹醉顋。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●爽籟】