【漢語大詞典●奔波】
<P align=center>【漢語大詞典●奔波】<p><br>1.奔騰的波濤。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>晉葛洪『抱朴子·正郭』:“況可冒衝風而乘奔波乎?”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>北魏酈道元『水經注·漸江水』:“濬流驚急,奔波聒天。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐元稹『楚歌』之九:“三峽連天水,奔波萬里來。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.忙碌奔走。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>漢仲長統『昌言·雜篇』:“救患赴急,跋涉奔波者,憂樂之盡也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐王建『行見月』詩:“不緣衣食相驅遣,此身誰願長奔波。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>如:因爲工作需要,他常年在外奔波。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]