豐碩 發表於 2013-2-16 10:00:08

【漢語大詞典●夷然】

<P align=center>【漢語大詞典●夷然】<p><br>
1.坦然,泰然。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『晉書·謝安傳』:“堅後率衆,號百萬,次於淮肥,京師震恐。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>加安征討大都督。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>玄入問計,安夷然無懼色,答曰:‘已別有旨。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『資治通鑑·晉孝武帝太元八年』引此文,胡三省注云:“夷,坦也,平也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>言坦然無異平日也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>金王若虛『茅先生道院記』:“時群盜縱掠,而公夷然視之,神色自若。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>茅盾『幻滅』六:“靜這么分析人類的行爲,心頭夷然舒暢起來。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.鄙視貌。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝宋劉義慶『世說新語·文學』:“深公得此義,夷然不屑也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸李漁『愼鸞交·目許』:“我看那位榜首,雖然與衆齊驅,却有箇夷然不屑之意。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>象升『<振素庵詩集>序』:“君(蔣伯寅)負才尙氣,肝肺槎枒,於人世名利委瑣之途,夷然不屑也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●夷然】