豐碩 發表於 2013-2-16 08:59:24

【漢語大詞典●失常】

<P align=center>【漢語大詞典●失常】<p><br>
1.失其常道。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『易·需』:“利用恒,無咎,未失常也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢焦贛『易林·渙之兌』:“昭公失常,李氏悖狂。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>原注:“春秋昭公二十五年九月戊戌伐季氏,叔孫氏、孟氏救之,三家反攻。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.失去常態;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
不正常。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉干寶『搜神記』卷一:“策(孫策)既殺吉(於吉),每獨坐,彷彿見吉在左右。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>意深惡之,頗有失常。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐沈亞之『文祝延』:“恭聞侯兮飲食失常,民縈憂兮心苦瘡。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>曹禺『雷雨』第一幕:“我看你的母親,精神有點失常,病象是不輕。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●失常】