豐碩 發表於 2013-2-16 08:45:09

【漢語大詞典●失所】

<P align=center>【漢語大詞典●失所】<p><br>
1.謂不得其應處之所。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『左傳·哀公十六年』:“失志爲昏,失所爲愆。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐韓愈『與華州李尙書書』:“華州雖實百郡之首,重於藩維,然閤下居之,則爲失所。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明田藝蘅『留靑日劄·王烈女』:“王氏者,山東人,家貧,八歲貨與淮安倡家,及長即知處身失所。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.謂無存身之地。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『後漢書·光武帝紀下』:“彊弱相陵,元元失所。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『三國志·魏志·何夔傳』:“自喪亂以來,民人失所。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.失宜;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
失當。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉袁宏『後漢紀·靈帝紀下』:“己未詔曰:‘頃選舉失所,多非其人。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『舊唐書·李元紘傳』:“戶部侍郞楊瑒、白知愼坐支度失所,皆出爲刺史。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●失所】