豐碩 發表於 2013-2-15 21:49:25

【漢語大詞典●太淸】

<P align=center>【漢語大詞典●太淸】<p><br>
1.天空。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『鶡冠子·度萬』:“唯聖人能正其音,調其聲,故其德上及太淸,下及太寧,中及萬靈。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陸佃注:“太淸,天也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『楚辭·劉向<九歎·遠遊>』:“譬若王僑之乘雲兮,載赤霄而淩太淸。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>王逸注:“上淩太淸,遊天庭也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐高適『登積石軍多福七級浮圖』詩:“七級淩太淸,千崖列蒼翠。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸薛福成『寧波府學記』:“聖人之道之在天下,猶日月之懸於太淸也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.天道,自然。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·天運』:“行之以禮義,建之以太淸。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>成玄英疏:“太淸,天道也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『淮南子·精神訓』:“抱其太淸之本而無所容與,而物無能營。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.引申指太古無爲而治之時。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『淮南子·本經訓』:“太淸之始也,和順以寂漠。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高誘注:“淸,淨也。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>太淸無爲之始者,謂三皇之時。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>漢班固『東都賦』:“今將語子以建武之治,永平之事,監於太淸,以變子之惑志。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.古人指元氣之淸者。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『淮南子·道應訓』:“太淸問於無窮曰:‘子知道乎。’”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>高誘注:“太淸,元氣之淸者也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>三國魏阮籍『大人先生傳』:“體雲氣之逌暢兮,服太淸之俶眞。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
5.三淸之一。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>道教謂元始天尊所化法身道德天尊所居之地,其境在玉淸、上淸之上,唯成仙方能入此,故亦泛指仙境。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>晉葛洪『抱朴子·雜應』:“上昇四十里,名爲太淸,太淸之中,其氣甚剛,能勝人也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐段成式『酉陽雜俎續集·貶誤』:“或藥成,相與期於太淸也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>明宋濂『調息解』:“儲思乎玄玄之域,遊神乎太淸之庭。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●太淸】