豐碩 發表於 2013-2-15 20:43:49

【漢語大詞典●天聽】

<P align=center>【漢語大詞典●天聽】<p><br>
1.上天的聽聞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『書·泰誓中』:“天視自我民視,天聽自我民聽。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>元貢師泰『河決』詩:“恐是天聽高,致使雨露偏。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸陳夢雷『告都城隍文』:“伏以天聽無私,妙感應以立善淫之勸;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
神威有赫,顯昭格以大彰癉之權。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.帝王的聽聞。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『三國志·魏志·高柔傳』:“三公朝朔望之日,又可特延入,講論得失,博盡事情,庶有裨起天聽,弘益大化。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐獨孤及『諫表』:“百姓不敢訴於有司,有司不敢聞於天聽。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>康有爲『敬謝天恩幷統籌全局折』:“竊臣嶺海下士,才識闇愚,以時事艱難,屢次上書,冒凟天聽。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●天聽】