豐碩 發表於 2013-2-15 19:48:28

【漢語大詞典●天鈞】

<P align=center>【漢語大詞典●天鈞】<p><br>
亦作“天均”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
1.謂天然均平之理。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·齊物論』:“是以聖人和之以是非而休乎天鈞,是之謂兩行。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>成玄英疏:“天均者,自然均平之理也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>陸德明釋文:“本又作均。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>『莊子·寓言』:“萬物皆種也,以不同形相禪,始卒若環,莫得其倫,是謂天均。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>南朝宋謝鎮之『重與顧道士書』:“故卑高殊物,不嫌同道;</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
左右兩儀,無害天均。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐司空圖『二十四詩品·自然』:“薄言情悟,悠悠天鈞。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>章炳麟『四惑論』:“神教衰而歸敬於宿命,宿命衰而歸敬於天鈞。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
2.指極北之地。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
3.比喩心。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>淸劉獻廷『廣陽雜記』卷二:“事之成敗,猶兵之勝負,固不可以此動我天鈞。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>
4.指鈞天廣樂。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>神話中的一種天界音樂。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>唐皮日休『上眞觀』詩:“天鈞鳴響亮,天祿行蹣跚。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG>&nbsp;</P>
<P><STRONG>

頁: [1]
查看完整版本: 【漢語大詞典●天鈞】