【漢語大詞典●天涯】
<P align=center>【漢語大詞典●天涯】<p><br>猶天邊。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>指極遠的地方。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>語出『古詩十九首·行行重行行』:“相去萬餘里,各在天一涯”。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>南朝陳徐陵『與王僧辯書』:“維桑與梓,翻若天涯。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>元馬致遠『天淨沙·秋思』曲:“夕陽西下,斷腸人在天涯。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>冰心『往事二』十:“遍天涯長著萋萋的芳草,我要從此走上遠大的生命的道途。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]