【漢語大詞典●天河】
<P align=center>【漢語大詞典●天河】<p><br>1.即銀河。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『詩·大雅·云漢』“倬彼雲漢”漢鄭玄箋:“雲漢,謂天河也。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>北周庾信『鏡賦』:“天河漸沒,日輪將起。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>唐韋應物『擬古』詩之六:“天河橫未落,斗柄當西南。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>老舍『四世同堂』四三:“天上已布滿了秋星,天河很低很亮。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
2.星名。</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>『晉書·天文志上』:“天高西一星曰天河,主察山林妖變。”</STRONG></P>
<P><STRONG></STRONG> </P>
<P><STRONG>
頁:
[1]